دسته: هویجوریات

آقا صدایم کن که برگردم به سویت
همراه کفترها نشینم روبه‌رویت

شاید برایم زائری گندم بپاشد
گیرم شفا از گندم تسبیح گویت

آقا صدایم کن که خود را کنج صحن‌ات
یک بار دیگر گم کنم در گفتگویت

دستی گذارم عاشقانه روی سینه
در یک سلام ساده پاکوبان به بویت

آقا سلام! اینجا من و دلتنگی و تو
نور نگاهی! آبروی آبرویت

آقا تمام شهر یعنی مرقد تو
آقا رهایی یعنی افتادن به خویت

آقا بگو یک جرعه سقاخانه‌ات را
قسمت کنند این خسته را در آرزویت

صلی الله علیک یا ابا الحسن یا علی بن موسی الرضا

⇜ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

سرکوفت، بدترین چیزی ست که به سر کوفته می شود و سردرد ناشی از آن به این راحتی از بین نمی رود.
پانوشت:
چراغ زرد است، با احتیاط حرکت کنیم

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

خونه تکونی خر عست!
والاح… هیچ کاری هنوز واسش انجام ندادم اما فکرش منو دق داد. کاش از این چوبهای جادو داشتم که با اون چوبه به پرده ها اشاره می کردم و تمیز می شدن. به خاکها اشاره می کردم و از خانه ما رخت بر می بستند.
آرزو بر جوانان عیب نیست که!
پ ن: بذار بازم غر بزنم…

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

همیشه ازدواج و جشن عروسی اونایی که دوستشون داریم و جز اعضای خانواده مون هستن، خیلی خوشحالناک کننده است.
آقای همسر در عروسی تدبیری اندیشید و اول به خانمها غذا دادند و عروسی بسیار خوب شد. ما بعنوان نسوان گرسنگی نکشیدیم. (دیشب عروسی یکی دیگر از اقوام بود. یه لیوان آب ندادند دستمان. شام را ساعت ۱۱:۳۰شب دستمان دادند. کلا جشن عروسیشان تو گلویمان گیر کرد!)
ولی تدارکات عروسی، آماده سازی عروسی آن عزیز خانواده بسیار جانفرسا بود و بسی خسته شدیم. خستگی شیرینی که تمام شد.
جدیدا وقتی خسته می شویم و تا کمری، پایی درد میگیرد، سریع بساط بادکش را راه می اندازیم. استکانها رو می اوریم و یا علی!
این روزها بساط بادکش بسیار به راه بود. بس که کار زیاد بود و خستگی زیادتر!
من این خوشحالی های کوچک را دوست دارم.
خداوندا شکر…

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

اون روزی که یه اتفاق ساده زندگیت رو شخم میزنه. تمام فکرت رو مشغول میکنه. گذشته، حال و آینده رو میاره جلو چشمت. خواب رو ازت میگیره.
و بازهم این اتفاق رو به فال نیک میگیری و از کنارش رد میشی. توکل که داشتیم. توسل هم میکنیم. :)

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…