ماه: سپتامبر 2016

مقدمه: در چندتا مهمانی، برای اینکه حوصله مون سر نره، اسم فامیل بازی کردیم. دخترخاله‌ی همسر اسم هر حیوانی که‌ نوشته بود، برای اشیا همان خیوان را مینوشت پلاستیکی. مثلا روباه پلاستیکی. کلاغ پلاستیکی. نهنگ پلاستیکی و … . سر یه سرش می‌گذاشتیم و می‌گفتیم: هر چی بود یه پ بذار کنارش و تمام. برای اشیا اصلاً فکر نکن.

امشب نشسته بودیم و تلویزیون می‌دیدیم. فیلم دوئل. با کیفیت اچ دی. بسیار متفاوت بود.

خیلی بی مقدمه به آقای همسر گفتم: راستی اسم وبلاگم را عوض کردم.
همسر بدون اینکه تعجب کند، یا سرش را بیاورد بالا و نگاهم کند، گفت: حالا چی گذاشتی؟
گفتم: آرزوانه
گفت: تو هم مثل دخترخالم شدی که همه حیوانها رو پلاستیکی می‌نوشت! هر چی خواستی بسازی یه -انه بذار کنارش و‌تمام!… نرگسانه، زندگانه، همسرانه، مادرانه، خواهرانه [دسته بندی وبلاگم]…

همچنان سرش پایین بود.

ندید که یک متر کش آمدم :|

دیشب یک دفعه از اسم پخموله بانو خسته شدم. یک‌هوووووو…

سریع تصمیم گرفتم اسم وبلاگمو عوض کنم!
زین پس با نام جدید آرزوانه در خدمت شماییم.

حمایت شما، سرمایه‌ی ماست‌… :مغرور

حس می‌کردیم برای پر کردن اوقات فراغتمون نیاز به یه چیزی داریم. فیلم انتخاب کردیم‌. اولین باره که داریم اینکارو ‌می‌کنیم. هرگز فیلم دیدن رو دوست نداشتم. اما الان دارم. این روزا دانلود کردیم، خریدیم، قرض گرفتیم و مشتری کلوپ ها شدیم :)
امشب فیلم جولی و جولیا رو دیدیم. یه قسمتش جولی داشت غذا درست می‌کرد، غذا از دستش افتاد و ریخت کف آشپزخونه، همینجور که داشت از روی سرامیکا جمعش می‌کرد و من و‌همسر شدیدا‍ً داشتیم می‌خندیدیم، یدفعه گفتم: خیلی باهاش همزات پنداری می‌کنم. شبیه به منه؟ همسر گفت: نه زیاد.
بعد جولی اعصابش خراب شد. چمباتمه زد و تکیه داد و شروع کرد گریه کردن. حس می‌کردم این خودِ خودمم!!
همسرم بازم می گفت: نه.‌
تا اینکه جولی کف آشپزخونه، دراز کشید.
من و همسر قهقهه می‌زدیم!! همسر می‌گفت: این خودتییییییی!!!!!!!

دقیقاً من بودم.‌وقتی تموم میشم و‌کف آشپزخونه دراز می‌کشم و گریه می‌کنم تا همسر بیاد جمم کنه و ‌ببره!! :خنده

امشب داشتیم از شبکه آی فیلم، فیلم اخراجی‌های ۱ رو می‌دیدیم. من نشسته بودم و همسر  دراز کشیده بود.  نرگس‌سادات آمد و نشست جلوی من. و آن بازی همیشگی شروع شد. یعنی راننده است، پرسید: مامانی کجا بریم؟
گفتم: بریم مغازه. گفت کمربندت رو ببند. و یعنی شروع کرد به رانندگی. بهش گفتم: آهنگ بذار!
روی کمر همسر با انگشت میزد (روی پهلو دراز کشیده بود و کمرش سمت ما بود). یعنی داشت ضبط ماشین را روشن میکرد. با دهنش آهنگ میزد، یعنی ضبط روشن شد. بعد از ماشین پیاده شد و برام بستنی خرید. دوباره سوار شد، همسر تکان خورده بود و روی کمر دراز کشید. هم تلویزیون را می‌دید و هم بازیِ ما را. نرگس یکدفعه گفت: آهنگ افتاد. باباش رو هل داد که بره روی پهلو و روی کمرش زد و ضبط را روشن کرد.

نمیدونم از این توصیفی که کردم، متوجه شرایط شدید یا نه. اما برای خودم خیلیییییییی خنده‌دار بود. کمر همسر به داشبورد ماشین تبدیل شده بود. نرگس با انگشت، روی کمر باباش میزد و ضبط روشن میشد. وقتی همسر روی کمر دراز کشید, نرگس گفته بود: آهنگ افتاد!! :) :خنده

من به این اتفاق به حدی خندیدم که نرگس‌سادات می‌گفت: مامانی بسه دیگه انقدر نخند!!!