عــارزو

اندر نمایشگاهی با ۴۰ درصد تخفیف!

یه نمایشگاه کتاب زدن واقع در نیوساید. ۴۰ درصد تخفیف داشت.
نمایشگاه جم و جوری بود. دو تا سالن بود و
۷۰۰۰ عنوان کتاب. یکی از سالن ها خانوادگی بود و دیگری، کودک. از ۲۷ بهمن شروع شده
بود و امروز هم اختتامیه بود.

من همون روز اول رفتم و بازدید کردم. امروز هم با بابا رفتم.
بابا میخواست کتابهایی درباره مشروطیت و صفویه و اینا بخره. شاید هم شاهنامه. همون
روز اول، چندتا رو براش نشون کردم. امروز که رفتیم همشون به ملکوت اعلی پیوسته
بودن! امروز دیدم که سالن کودک تبدیل به نمایشگاه نقاشی کودک شده. اسباب بازیها و
کتابها که همگی به یغما برده شده بودن و بچه ها هم سخت مشغول نقاشی کشیدن بودن. از
در و دیوارش خونه درخت نقاشی شده آویزون
بود.

۞۞

از روزهای جمعه متنفرم. مخصوصاً از غروب هاش. هر چی خودم رو
به در و دیوار می کوبم و هر چه تو خونه جیغ میزنم و سر به سر مامان میذارم و خودمو
برا بابا لوس میکنم که این غروب بگذره که نمیگذره! آمدم یه پست غم انگیزناک بزنم
که بلاگفا ارور داد و بهتون رحم کرد!!!

۞۞۞

دوستان، نیاز مبرم و مزمن به یه اسم مستعار ِ طنز دارم.
کلانتر باید تایید کنه. نظر بدین. پلیز و اسم پیشنهاد بدین. کانتر خودش میاد و
میخونه! لازم نیست خجالت بکشید. هر چی به ذهنتون رسید، بگید!!
منتظرماااااااااااا….

۞۞۞۞

راستی کلانتر!

من بیچاره که هر چی زنگ میزنم، اساماس می اندازم که افتخار
نمیدی. اون روز گفتی که حرفامو اینجا بزنم. حداقل سه بار اسمس زدم که این شمارۀ
ایسنا رو برام بفرست. جواب ندادی. صِدام میاد؟؟؟ واضحه؟؟ قطع و وصل که نمیشه؟؟؟
شمارۀ ایسنا رو میخوام. تا الان دیگه محلتش تموم شده. چرا همش منو سرکار میذاری؟؟
ها؟ ها؟ ها؟

۞۞۞۞۞

نظرتون درباره (کاتب الدوله) چیه؟ اسم خوبی میتونه باشه؟؟؟
کلانتر لطف کن و یک عدد جوابیه به بندۀ حقیر برسان. میدونم رئیس و سرت بسی شلوغه.
اما مگه چندتا…. (بی خیال!)

پ ن:

ندارد

بعدا نوشت:

تینا کاتب الملوک رو پیشنهاد داد!

ای خدا
بازم خودت هوای ما رو داشته باش….

دلم تنگولیده!

تا حالا شده که دِلتون قد همۀ آسمونا بزرگ باشه ولی به اندازۀ سوراخ ِ جورابِ
مورچه کوچیک شده باشه؟

تا حالا شده که یه عالمه دوست و رفیق داشته باشین که میان و کلی پیشتون درد و
دل میکنن، اما هیچ کس رو نداشته باشین که دو کلوم (=کلام) حرف دلتِون رو پیشش
بزنین؟؟

تا حالا شده که مث یه بمب انرژیک باشید ولی مث یه صدف دریایی، بی صدا و آروم،
یه گوشه افتاده باشین تنها و تنها به صداهایی که به گوشت میرسه گوش کنین؟؟؟

تا حالا شده که دلتون بخواد که برین یه جایی رو پیدا کنین که بلند بلند گریه
کنین ( و آنجا رو هم پیدا کنین) و براتون جور نشه که برید آنجا؟؟؟؟

تا حالا شده بزنید انتخاب واحد دوستتون ( مهرنوش) رو خراب کنید و بذارید یه
گوشه و بیچاره هیچی بهتون نگه؟؟؟؟ و فقط بگه:«اگه وقت کردی یا امکانش بود، یک کم
راست و ریستش کن!!!»

تا حالا شده که بابا بگه: «برو از تو فلان جای کمدم یه چیز بهمان شکل گذاشته
که برات خریدم. برو بر دار و همه اش رو بخور. اما با هم نخور که مریض بشی» و بری
ببنی که یک کیلو پستۀ خام خریده؟؟؟؟

تا حالا شده که در طول یک روز که از خانواده تان، سه تا ماشین (با خرابی در حد
تیم ملی) داشته باشین؟؟؟ و همه بهتون بگن که با جون سالمی که از اون تصادف به در
بردین، قربونی کنین؟؟؟؟

تا حالا شده که ته دلتون بلرزه؟؟؟

تا حالا شده یه نفر این همه سوال اجق و جق ازتون بپرسه؟؟؟

تا حالا شده که ….(بی خیال!!)

۞۞۞۞۞

پ ن:

۱٫اون روزای اولی که موبایل دار شده بودم، یه اسمس آمد برام با این مضمون:

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ/ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

Hame negat mikonan v on k dastash ro bala borde v tekon
mide manam

!!!!

۲٫کلانتر سرانجام افتخار داد و حضور بهم رسانید و یک عدد نظر خصوصی هم انداخت
و رفت!!

۳٫ دلم تنگ است/ و هر سازی که میبینم بد آهنگ است/ بیا ره توشه برداریم و قدم در راه
بی برگشت بگذاریم/ببینیم آسمان هر جا/ آیا همین رنگ است؟!

۴٫ این پست احتمالاً، بعداً نوشت خواهد داشت….

۵…..

۶٫ ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش….

Normal
۰

false
false
false

EN-US
X-NONE
AR-SA

MicrosoftInternetExplorer4

اندر احوالات سفر به گناوه

امروز کله سحر راه افتادیم به سوی بندر گناوه و دیلم

نمی دونم چند نفر بودیم اما میدونم که سه تا ماشین بودیم

نزدیکای گناوه قرارمون بود و آنجا همدیگه رو دیدیم و به راه ادامه دادیم. اینجا شروع داستانه، با دقت بخوانید:

داداشم با باجناقش کورس گذاشته بودن و با سرعت حداقل ۱۴۰ میرفتن. همۀ ماشین هایی که از روبرو می آمدن چراغ میزدن. داداشم سرعتش رو کم کرد. فکر کرد پلیس هست. که یه موتوریه از روبرو آمد و یه چیزی گفت و داداشم با یه فرمون ماشین رو سر و ته کرد! گفتم چی شد؟ گفت:« جاده اتوبانه! ما داشتیم اشتباه می رفتیم!!!» انقدر خندیدم بهش که دل و روده نمونده بود برام. اخه ما سه تا ماشین بودیم و یه ماشین دیگه هم پشت سر ما راه افتاده بود و آمده بود.

امروز همش به این فکر میکردم که بیام و اینو بنویسم اینجا تا اینکه در راه برگشت یه سوژۀ بهتر گیر آوردم. قصۀ شمارۀ ۲:

هوا به شدت باد و خاک. داداشم همش غُر میزنه که دید نداره. شیشه رو هر چند دقیقه یه بار تمییز میکنه و فایده نداره. ساعت از ۱۰ شب گذشته. شام نخوردیم. منم در عالمی بین خواب و بیداری سر میکنم. الان باید صاف و پوست کنده بگم چی شد؟؟ خواننده محترم، یک کم حدس بزن دیگه… حدس زدی؟؟؟ حدس بزن دیگه….

یک کامیون بزررررگ که نور بالا زده بود، با ماشین خوشکلمون شاخ به شاخ شد و داداشم انداخت تو شونه جاده و ما چندصدمتر همین طوری تو سنگ و گل و خار و اینا رفتیم با سرعت زیاد. خولاصه کنم، هنوز زنده ایم و در این حادثه حضرت عزرائیل نبود که ما را با خود ببرد. ماشین ایستاد و کامیونه که معلوم نبود چرا از خط خودش خارج شده بود و میخواست ما رو له کنه، رفته بود. فکر کردید چی شد بعدش؟؟ یه عالمه ماشین ایستادن کنار جاده و به کمک ما آمدن؟؟ نه. از این خبرا نبود. ما هم مظلــــــــــــــــووووووم…. خودمان از ماشین پیاده شدیم. داداشم دستاش میلرزید. پسرش از خواب بیدار شده بود و گریه می کرد. مامان آب میداد دستمون.نمیدونم ماشین خراب شد یا نه. چون شب بود. اما هم اکنون من زنده ام و نفس میکشم.

پانوشت:

به کوری چشم هر آنکس که نتواند دید

بندر گناوه در استان بوشهر است و بازارش بدک نیست

عبدالله ریگی هم که بعله… دلمان خنک شده است.

امروز شد ۱۱۱۷ سال که امام زمان را گم کرده ایم(اگر درست حساب کرده باشم! اگر اشتباه بود به رویم نیاوردید!!).

دعا کنیم که بیاید… اللهم عجل لولیک الفرج

(فرداش نوشت: منظورم عبدالمالک ریگی بود که به دلیل اینکه ما دور از وطن (اهواز) بودیم، اسمش را اشتباه شنیدیم! اینم از معضلات غریبیه!)

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش….

ادعایی که لایه اوزون را سوراخ می کند

دیروز رفتم که قبض موبایلهامون رو پرداخت کنم. (قبض موبایل خودم و مامان و
بابا) یه آقا پشت سرم بود. وقتی قبض ها رو
تو دستم دید، با یه حالت عصبانیتی گفت:«اوووووووووووووووووووو…حالا حالاها تو
صفیم!!» منم نشنیده گرفتم. سه تا قبض رو در کمتر از ۳ دقیقه، توسط تکنولوژی برتر
بارکد، پرداخت کردم. کَفِش بُرید. خواستم برم. پرسید:«کارتون تموم شد؟؟»

–
بله

–
چه سرعت عملی!!

خواستم بگم، علم پیشرفت کرده اما تفکر شما آقایون نسبت به خانمها نه. گفتم به
تیریج قباش بر میخوره و شَر میشه.

به روز قبلش فکر میکردم. بازهم راهم به سوی عابر بانک کج
شده بود. سر یه صف طولانی بودم. وقتی رسیدم، دو دقیقه طول نکشید که آقایی که داشت
کارش رو انجام می داد با خانمی که پشت سرش بود، دعواش شد. آقاهه میگفت به فاصلۀ ۳
متر، کسی حق نداره بایسته، چون ممکنه ببینید که من چی کار میکنم. خانمه میگفت که
به صفی که پشت سرت بوجود آمده، نگاه کن.
آقاهه میگفت که نوبت خودمه و هر چقدر بخوام می ایستم. واسطه شدم و دعواشون
خوابید. دیدم آقاهه بدون توجه به صف طولانی با طمأنینه خاصی داره به همسرش آموزش
میده چطور از این دکمه ها استفاده کنه و همـــــۀ قسمت ها رو آموزش میداد. به دلیل
فاصلۀ امنیتی امر شده که هیچی نمیدیدم اما گوشام که کر نشده بود. آقاهه ده دقیقه
منو معطل کرد. در آخر صدای همه در آمد. صف کیلومتری شد. بعضیها قهر کردن و رفتن و آقاهه گفت که بس که غُر زدید، یادم رفت میخواستم چی کار
کتم!!! تو دلم گفتم که همۀ کارهایی که با این کارت میشد انجام بدی رو که تست کردی.
بیا برو دیگه. خانمه که بعد از آقاهه بود، یه پرینت گرفت و سه سوته رفت. صف به
سرعت حرکت کرد و نوبت به من رسید و منم انتقال وجه رو انجام دادم و رفتم.

آقایون
میگن که خانمها هیچ وقت راننده خوبی نمیشن. اما تا حالا چندبار شنیدید که در یک
تصادفی که یه خانم راننده بوده، چندین نفر بمیرن؟

آقایون
ادعاشون میشه که معروفترین آشپزها و خیاط های دنیا مَردن. اما بیشتر آشپزها و
خیاطها خانم نیستن؟؟ آیا شما در تمام روزهای عمرتان، دست پختِ یه خانم رو نخوردین؟؟

حالا
با توجه به تعداد آشپزها یه سوال دیگه هم دارم. اگه درصد بگیرن. آقایون بیشتر غذا
میل می فرمایند یا خانمها؟؟ مسلماً آقایون. آخه بندگان خدا که اشتها ندارن که،
مامان بهشون اصرار میکنه که بیشتر بخورن!!!

به نظر من عامل سوراخ شدن لایه اوزون،
گاز CFCنیست،
ادعای عده ای از انسان هاست که تمامی ندارد و سنگ پای قزوین جلویشان لُنگ می
اندازد!

پانوشت:

قابل توجه آقایون محترمِ خواننده این مقالۀ پرگهر!

لطفاً رگ گردن خود را کنترل کنید و کلفت شدنش را برای جاهای
بهتری ذخیره کنید، هر چند نظر دادن، حق مسلم شماست!

ای
خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

اندر کرب و بلا

کربلا خیلی شلوغ بود. ۲۰ میلیون آدم، توی یه شهر کوچیک کم حرفی نیست. به خاطر اینکه اتاقهای کمتری بهمون داده بودن و به جای ۱۷ تا اتاق، ۶تا اتاق داده بودن. حج و زیارت باید کلی پول بهمون پس میداد. آمد گفت که حاضرید یه شب اضافه بمونید اما پول نخواین؟ ماهم که یه شب دیر رسیده بودیم و توی این شلوغی نتونسته بودیم استفاده کینم، حسابی ذوق زده شدیم و قبول کردیم. همه مون امضا دادیم که پول نمی خوایم. اما اضافه بمونیم. میگفتن اربعین که تموم بشه، یه دفعه کربلا خلوت میشه. اما نشد. همچنان شلوغ بود. به سختی در روز آخر تونستم ضریح شش گوشه اش رو ببینم. از دور. حدود ۱۰۰ متری فاصله داشتم. بعد از ظهرش کمی خلوت ترشد. همراه خانمy،رفتم زیارت. فککککککککککککککر کن. بدون مامان رفتم. پشت سر خانمy، حرکت کردم و دستم خورد به ضریح. شروع کردم به دعا کردن. اللهم عجل لولیک الفرج و …^(*)که موج جمعیت آمد و مرا برد و دستم جدا شد.

شب برای وداع آمدم. خلوت بود. روبروی ضریح ایستادم و لیست را در آوردم. برای پدارم موفقیت کنکور رو خواشتم. برا طهورا و تکنواز و تینا و رویا و محمد و ایمان و فرید و گلی و محمدرضا (و بقیه که الان اسمشون یادم نمیاد اما اونجا اسمشون رو بردم) زیارت امام حسین رو خواستم و خیر دنیا و آخرت و عاقبت بخیری همه رو.

کتاب دعام رو برداشتم که دعای وداع رو بخونم. قبلش یه شعر نوشته بود. اولین بیتش این بود:

به درد و غم و ابتلا میروم دریغا که از کربلا میروم

بغضی که از توی راه همراهم بود به یکباره ترکید که نه، منفجر شد. های های گریه ام بلند شد. همۀ اطرافیان برگشتن و نگام کردن. برام مهم نبود. یه بار برا همه زندگی ام آمدم. اما استفاده نکردم. الان هم دارم برمیگردم. بقیه شعر:

در اینجا مرا خون دل توشه بود(بغض توشۀ من بود)

نگاهم بر این قبر شش گوشه بود(اینو که خوندم سر بلند کردم و ضریح شش گوشه اش رو دیدم)

خداحافظ ای خاک پاک حسین (من که حتی مُهر نمازم تربت کربلاست، چطوری از اینجا برم؟)

بهشت تنِ چاک چاک حسین

خداحافظ ای وادی علقمه (هتل ما کنار علقمه بود)

خداحافظ ای گریۀ فاطمه (هر جا که نام حسین بیاید اگر خوب گوش کنید صدای گریۀ فاطمه هم می آید)

خدا حافظ ای تشنه در موج یم

خداحافظ ای دست و مشک و عَلَم (یا ابالفضل)

خدا حافظ ای نالۀ آه آه

خداحافظ ای گودی قتلگاه (واقعاً قتلگاه آه رو از نهاد آدم در میاره)

خداحافظ ای میزبان همه ( ما یه روز اضافه موندیم. خدایا شکرت. اماما سپاس)

خداحافظ ای یوسف فاطمه (زیارت امام حسین در اربعین از نشانه های مومن است. حضرت مهدی اینجا بوده. اینجا بوی پیراهن یوسف رو میده. بازا به کنعان یوسف فاطمه)

اَلا کربلا این که سوزد منم چگونه ز خاک تو دل بر کنم؟(چگونه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟)

ز خون جگر در دلم توشه ماند دلم پای این قبر شش گوشه ماند

پانوشت:

* و دعاهای دیگرم که خیلی خصوصی بودند

۱٫شنیدن کی بود مانند دیدن.

۲٫ خانم y در تمام پست ها یک نفر خاص است. خانمی که به اعتراف خودش خیلی مرا دوس می داشت.

۳٫ پرانتزهای بعد از هر شعر تفکرم بود

۴٫ در راه برگشت به ایران در مرز، به هیچ عنوان تفتیش نشدیم. به راحتی هرچیزی متونستیم بیاریم. از منافق گرفته تا اسلحه و مواد مخدر. درست برعکس موقع رفتن که چمدانم رو به یه درجه دار عراقی با دست گشت. نه با دستگاه. همه چیز رو بهم ریخت.

۵٫ به احتمال زیاد این آخرین پست درباره سفر پر برکتم بود

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش….