ماه: فوریه 2015

همیشه ازدواج و جشن عروسی اونایی که دوستشون داریم و جز اعضای خانواده مون هستن، خیلی خوشحالناک کننده است.
آقای همسر در عروسی تدبیری اندیشید و اول به خانمها غذا دادند و عروسی بسیار خوب شد. ما بعنوان نسوان گرسنگی نکشیدیم. (دیشب عروسی یکی دیگر از اقوام بود. یه لیوان آب ندادند دستمان. شام را ساعت ۱۱:۳۰شب دستمان دادند. کلا جشن عروسیشان تو گلویمان گیر کرد!)
ولی تدارکات عروسی، آماده سازی عروسی آن عزیز خانواده بسیار جانفرسا بود و بسی خسته شدیم. خستگی شیرینی که تمام شد.
جدیدا وقتی خسته می شویم و تا کمری، پایی درد میگیرد، سریع بساط بادکش را راه می اندازیم. استکانها رو می اوریم و یا علی!
این روزها بساط بادکش بسیار به راه بود. بس که کار زیاد بود و خستگی زیادتر!
من این خوشحالی های کوچک را دوست دارم.
خداوندا شکر…

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

اون روزی که یه اتفاق ساده زندگیت رو شخم میزنه. تمام فکرت رو مشغول میکنه. گذشته، حال و آینده رو میاره جلو چشمت. خواب رو ازت میگیره.
و بازهم این اتفاق رو به فال نیک میگیری و از کنارش رد میشی. توکل که داشتیم. توسل هم میکنیم. :)

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

شب بود. عمیقا حوصله مون سر رفته بود.
+ اگه گفتی الان چی میچسبه؟
-چی؟
+ کیک موز دبل چاکلت با کاپوچینو :مغرور
–  اوهوم :|
+ اما نه کیک داریم. نه موز داریم. نه کاپوچینو
– اوهوم :|
+ اوهوم :|

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

بعضی وقتا یه چیزایی خیلی دل آدم رو می لرزونه. چند وقت قبل برای یکی از اساتیدم تو واتساپ پیامی فرستادم و ایشون هم گفتن که پیگیری میکنن. حالا امروز این دوتا پیام رو برام فرستادن:
  سلام،خانم (…) ،شرمنده این مدت سرم خیلی شلوغ بود!وهم اکنون درحال رفتن مأموریت به کربلاهستم،نایب الزیاره شما،ببخشیدمعلوم نیست کی برمیگردم!حلال بفرمائید.

باز مرغ غزلم میل پریدن دارد
تا به ایوان نجف شوق رسیدن دارد
نمک سفره ام از حضرت زهراست ولی
باده از دست یدالله چشیدن دارد
آتش عشق تو افتاد به خار و خس دل
پس بدم دم به دم این شعله دمیدن دارد
همه ذرات جهان گرد علی می گردند
این طوافیست به والله که دیدن دارد
تکیه بر کعبه بزن وارث شمشیر دو دم
اشهد و ان علی از تو شنیدن دارد
ظفر از عشق علی سینه سپر باید کرد
تا علی هست به دل … قلب تپیدن دارد

پانوشت: یعنی این استاد دل منو با خودش به کربلا برد. خوش ب سعادتش

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

یک روز که داشتم کتاب pdf دانلود میکردم، نمی دونم بر اساس چه ذهنیتی پخموله رو سرچ کردم :دی
جالبتر اینکه به یه کتاب به اسم “پخمه” رسیدم. نوشته عزیز نسین و ترجمه رضا همراه است. وقتی کتاب را می خواندم، مرتبا یاد مرد هزار چهره می افتادم. پخمه شخصیتی بود بی عرضه که مرتبا به خاطر حماقت هایش و خلأهای جامعه به زندان می افتاد. مثلا اگر بخواهم قسمتی از داستان را برایتان تعریف کنم: از اتوبوس پیاده شد که به دستشویی برود. متوجه شد که جیبش را زده اند و پولی ندارد. تا رفت دستشویی و از اتوبوس جاماند. اهالی روستا او را با معلمی که قرار بود همان شب برسد اشتباه گرفتند، او هم حس کرد که چاره ای ندارد، پس خود را بجای آن معلم جا زد و به بچه ها درس داد و حقوقش را می گرفت. تا اینکه متوجه شد آن معلم در نزدیکی روستا به قتل رسیده و حالا زن و بچه ی از همه جا بی خبرش، برای دیدنش آمده اند که گرفتار ژاندارمری شد. به جرم قتل معلم، اغفال مردم، سوء استفاده از مناسب دولتی و غیره!!!! و برای بار چندم به زندان رفت.

پانوشت:
البته کتاب تقریبا یک  طنز تلخ اجتماعی است اما راستش را بخواهید، پیشنهاد نمی کنم این کتاب را بخوانید :|

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…