گاهی پیش خودم فکر میکنم که آیا میتونم فلان کار رو انجام بدم؟ می بینم سخته ولی میشه. اما به توانایی هام شک دارم. یکدفعه از اون وسط یکی پیدا میشه و انرژی ماورایی بهم میده و میگه درسته که شرایط نامناسبه, اما تو به راحتی میتونی, تو مثل من نیستی, تو با بقیه فرق می کنی….
و من مثل بادکنک باد میشم و میرم هوا. وقتی که رفتم بالا و از بالا به ماوقع نگاه کردم تازه عمق مسئله رو درک می کنم.
همیشه آینده اضطراب به همراه داره. اما توکل چیزیه که باعث میشه اضطرابمون کم بشه و امیدوارانه به آینده نگاه کنیم.
خدایا, من اون کار سخت رو شروع کردم, کاری که همه فکر می کنن میتونم. فقط به امید تو, نه به امید خلق روزگار….
⇜ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…