چند ساله که همین موقع ها منتظر بودم دانشگاه بازگشایی بشه. الان که ترم
هفتم، هی میرم تقویم رو میبینم و میگم، باز باب مکافات داره شروع میشه.
روز اول پاییز باشد.
جمعه باشد.
در آستانه بازگشایی دانشگاه باشد.
نباید پست غم انگیز باشد؟؟
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…
امروز اهواز شرجی بود. اما آسمان آبی و نیمه ابری بود. شاهد مثال:
و محمد کوچولو که ۲ بهمن به دنیا امده
است. یادتان می‌آید که گفته بودم قصد ازدواج دارد و عکسش را هم گذاشته
بودم؟ اگر یادتان نمی‌آید اینجا
را کلیک کنید
حالا کمی بزرگتر شده. شاهد مثال:
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…
اذیتم میکرد. بهش اخم کردم و چشم غره رفتم. خودش را لوس کرد و گفت: پخموله، اخموله می‌شود!!
پخموله، نوع شدید از پخمه بودن است
اخموله، نوع شدیدی از اخم کردن است
آنکه اذیتم میکرد، برادر ۲۸ ساله ام بود. فکر نکنید بچه بود!
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…
الووووووووو… کسی صدام رو می‌شنوه؟؟ فکر نکنید که نمیدانم چه بنویسم، نمی توانم بنویسم، حرفهایم را!
میگویند، ارزش هر کسی به حرفهایی است که برای نگفتن دارد.
روز شنبه آپ میکنم. یک پست ویژه دارم.
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…
دلها پر از غم است.
چشم ها پر از خواب است.
همه تنها هستند.
اینجا هیچ کس، دوستی ندارد.
این بود قصه هر روز ما…
شب شد.
دلها به فردا امیدوار شد.
چشم ها پر از خواب شد.
اما خواب به چشم کسی نیامد.
این است قصه هر شب ما…
پدرم میگفت:
زندگی سر بالایی دارد.
مادرم میگفت:
زندگی سرازیری دارد.
اما من میگویم:
زندگی هر چه که هست،
جریان دارد.
می گویم:
تا خدا هست و خدایی میکند،
امید هست، فردا روشن است
میگویم:
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…