به زندگی آقای خط فکر می کردم. چقدررررر به زندگی ما انسان ها شبیه است. آقای خط انیمیشنی دو بعدی است. زندگی بسیار از ما هم دو بعدی است. و حتا گاهی تک بعدی. فراموش کرده ایم که عرض زندگی از طول آن مهم تر است.
آقای خط خیلی دمدمی مزاج است:
آقای خط کسی است که تا خط زندگیش منقطع می شود، نسبت به خالقش اعتراض می کند.
آقای خط کسی است که تا از سوی خالقش چیزی به او عطا می شود، به خود غره می شود. سعی می کند نهایت استفاده را بکند. اما گند هم بالا می آورد.
آقای خط کسی است که تا سنگی بر سر راهش قرار می گیرد، نسبت به خالقش فریاد بر می آورد.
آقای خط کسی است که تا به رودخانه می رسد، از خالقش قایق طلب می کند و شنا نمی کند.
آقای خط روی خط راه میره و انگار یادش رفته که خودشم جزئی از این خطه.
آقای خط بر روی خط با همه پستی و بلندی هایش راه می رود و این راه همچنان ادامه دارد…
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…
