محرم که می‌آید؛
دلت را با خودش می‌برد.
می‌برد و آن را منزه می‌کند، از زنگارهای روزگار.
می‌شوید، عطرآگین می‌کند، صیقل می‌دهد، پاک می‌کند.
محرم که می‌آید؛
دل‌ها خدایی می‌شود،
چشم‌ها هم…
و آن را دلیلی نیست، به جز معجزه‌ی خون خدا.
خونی که شراره‌های آن، تا قیام قیامت در دل ظلم‌ستیزان می‌جوشد.
به نقل از بچه های قلم
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…