ولی مظلوم ما!

 مامان بزرگی میگفت:« اینا چا ولی ِ فقیر
ایخان؟»  —-> ترجمه: (اینا چی از جونِ
ولی ِ فقیر  میخوان؟)

«یو خو از اسمش هم دیاره که فقیره: ولی ِ فقیر»  —-> (او که از اسمش هم پیداس که فقیره: ولی
ِ فقیر)  فقیر = اینجا یعنی مظلوم نه
مستمند 
  

ما میگفتیم:« فقیر نه فقیه»

مامان بزرگی میگفت:« مو خو نونُم. اما دونُم فقیره!»  —> 
(من که نمیدونم. اما میدانم فقیره)
بازم میگم منظور از فقیر، مظلومه نه
مستمند یا مستحق.

  

پانوشت:

خدا بیامرزه مامان بزرگی رو. دوسال پیش،چهارم محرم بود که
تو مسجد از دنیا رفت. امروز هم ششم محرم بود. مامان بزرگی دیگه نیستش تا بهش بگیم
که ولی فقیه انگار قراره تا همیشه فقیر و مظلوم باشه. شاید برای ما ظهور مهذی ِ
زهرا (عج) یعنی همیشه!

 

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.