روزهای دلگیر دندانپزشکانه

حس تلخ وقتی دکتر میگه: دلم نمیخواد اینو بگم، خانم جوانی هستی، اما دندانت رو بکش…

بغض و دلشوره…
دندان شماره یک بالا رو بعد از شش ماه درمان باید بکشم.
دوست داری بدونی حالم چطوره؟ ساعت پنج عصره. دم غروب یک روز سرد زمستانی، امروز سه تا دندانپزشکی رفتم. تو مطب سومین دکتر نشسته ام که ببینم راهی هست؟ چاره ای هست؟! هیچ راه میان بری نیست…

این در حالیه که موفق نشدیم بچه ها رو بذاریم پیش کسی. همسر تو ماشین نشسته و دخترا لطف میکنن و دارن آسفالتش می کنن. گناه داره!

زیر لب صد سلام زیارت عاشورا رو میخونم و دانه‌های تسبیح را یکی یکی رد می کنم

دلم آرام می‌گیرد بیاد خدا…
پانوشت: حس عجیبی دارم. حس میکتم پس از این سختی ها، زیارت امام حسین نصیبم می شود. حس خیلی عجیبی است. خیلی عجیب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.