سلام طحران!

بالاخره یک سفر چند روزه به قم و تهران روزیمان شد. اولین بار است که با ماشین خودمان, مسافرت راه دور می رویم. زدیم به جاده. ساعت ۲ شب رسیدیم خرم آباد. رفتیم تو پارک یکی دو ساعت استراحت کنیم اما بدلیل زیق (ذیغ؟!) امکانات, آقای همسر بیرون از ماشین خوابید, من و خانوم کوچیک تو ماشین خوابیدیم. یک ساعتی نگذشت که پلیس اومد و اوضاع را بررسی کرد! فکر کردن آقای همسر تنهاست و علی الظاهر مردهای تنها خفته در پارک را می گرفتند! خلاصه ما رو دید تو ماشین و پرسید که باهم هستید و چرا چادر نزدید, گفتیم نداریم و رفت.

صبح رسیدیم سلفچگان و در یک استراحت کوتاه, برای تجدید قوا, کفش های دخترک رو جا گذاشتیم. (خدا قوتمان بدهد!)

نزدیک قم پنیر خریدیم  و با آبجوش صلواتی فلاسک را پر کردیم که جایی صبحانه بخوریم. در قم فلاسک چپ شد و آبجووووووش ریخت روی پایم. همان پایی که چند سال قبل با اتو سوخته بود. هیچ امکاناتی نداشتیم, روغن سرخ کردنی زدم به پام!!! آی ی ی ی ی ی ی میسوخت. فاتحه پایم را خواندم و منتظر تکرار تاریخ شدم که تاول بزند. دستمال کاغذی گذاشتم روی روغن و جوراب و کفش پوشیدم و رفتیم زیارت. چقدررررررر دلتنگ زیارتش بودم. چقدررررررررر زیارت بانو خوب و دلچسب است. و چقدر زیارت خوب است وقتی که خانوم کوچیک پیش باباش باشد.

ساعت یک در گرما رسیدیم طحران. هوا گرم, بدون خوردن صبحانه, بدون ناهار, شب نخوابیدیم, مسیر مهمانسرا را سعی میکنیم پیدا کنیم, سر درد امان همسر را بریده, خانوم کوچیک بی قرار. اینجا بعد از لطف خدا, یک چیز بسیار کمکمان کرد: sygic! اپلیکیشن مسیریابی هوشمند و فوق العاده اندروید, که به زبان فارسی میگفت: از چپ برانید تا بعد از ۳۰۰متر وارد بزرگراه شوید. واقعا خیلی خوب و کاربردی بود, بوس براش!

بعد از اسکان, ناهار نیمرو خوردیم و سریعا خوابیدیم تا تجدید قوا کرده باشیم.

شام مهمان آقای همسر بودیم. چقدر خوب و دلچسب بود. خانوم کوچیک بسیار خوشحال بود. در پارک پیوسته و لاینقطع می دوید, همششششش می دوید. (+) وقتی که می خواستیم سوار ماشین شویم که برگردیم, خانوم کوچیک انقدر  خوشحال بود که من و باباش  را بوسید! (خانوم کوچیک بندرت ما رو میبوسد. بسیار در این زمینه سنگین برخورد میکند. اصلا چه معنی دارد یک دختر, پدر و مادرش یا دیگران را ببوسد؟؟!)

⇜ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

10 دیدگاه برای «سلام طحران!»

  1. سلام
    ۱- تو اینستا هم زدم، این عکس آخه چی رو نشون می ده؟! خخخخخخخ
    ۲- الان پات خوبه؟! در کمبود امکانات در سوختگی، عسل بزن. (همیشه یک شیشه کوچک عسل خوب همراه داشته باش. عسل در درمان زخم ها وسوختگی فوق العاده مؤثر است.)
    ۳- اصلاح شود : «ضیق» از مضیق می آید. به معنای تنگ بودن.
    ۴- خیلی هم معنی دارد که ببوسد. :دی شما زیاد ببوسید، او هم یاد می گیرد.
    هوارتا بوس
    سفر خوش بگذره.

    1. سلام بانو
      ۱-عکس شبح خانوم کوچیک است دیگه
      ۲- سوخت ولی تاول نزد. روغن خوراکی هم برای سوختگی خوبه. من بارها امتحان کردم. عسل در اولین لحظه زیاد خوب نیست
      ۳- ضیق. بعله!
      ۴- یعنی بنطرت میشه لعبتی مث خانوم کوپیک را نبوسید؟! ما لطف کردیم و تا این لحظه نخوردیمش!

  2. سلام مجدد
    می بینم طحران میاین و به ما سر نمی زنید؟! چه معنی دارد آیا؟! هه…
    البته تا آنجا که تهران شناسی ما یاری می ند، تا حالا تهران را، طهران، نگاشته بودند، اما طحران نه! :)
    امیدوارم در طحران به شما خوش بگذرد.

  3. سلام
    بیشتر مراقب باشید و استراحت بیشتر کنید.
    ان شالله به سلامتی.

    منتظریم ان شالله سمت مشهد اومدین.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.