پارسال بود که اثاث کشیدیم. برای اطلاعات بیشتر به آرشیو آبان ۹۰ مراجعه کنید. چقدر سخت بود. قسمت اعظم سختی مربوط به جاگیر شدن و عادت کردن به خانه و محیط جدید بود. خیلی طول کشید. تا مدتها خواب خونه قبلی رو می‌دیدم اما الان که ۱۷ روز از آمدنم به خونه بخت می‌گذره، می‌بینم که خیلی راحت بهش عادت کردم انگار که از روز اول متعلق به همین جا بودم.
پانوشت:
هیچ جا خونه خود آدم نمیشه!
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…
واقعا هیچ جا مثله خونه ی آدم نمیشه
آخییییییییییییی
مبارکککککککککککککه
منم ایشالا به زودی میرم خونه ی خودم :)
ان شاالله.
خوش اومدی
دقیقا همین طور
یعنی از فردای عروسی دیگه این جا می شه خونه خودت