برای تمام روزهای اشتیاقم

برای تمام روزهای بی حوصلگی ام

برای تمام روزهای اشتیاقم

برای تمام روزهای بدونِ تو زیستن

به امید روزهای با “تو” زیستن

سفسطه نمی بافم

خوف و رجا، بریده است امانم را

این بشود یا نشود های نا تمام

این تخیلات بی سرانجام

این چشم های خسته

این دل -بی دلیل- امیدوار

این بی دلیلی که پر از دلیل است

هوایم را داری هنوز خدا؟؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.