در یکی از کشورهای آسیای میانه گرفتن گواهینامه بسیار دشوار است که گاهاً ممکن است ۸ سال طول بکشد. و هر بار که فردی که گواهینامه داردو میخواهد خودرویش
را عوض کند، باید گواهینامه را نیزت عویض کند. شاید در نگاه اول احمقانه به نظر برسد اما اگر دقیق نگاه کنیم متوجه میشویم که این دشواری، باعث عدم وجود ترافیک می شود. و البته دولت اقدام میکند و سیستم حمل و نقل شهری را تقویت می کند به گونه ای که مردم نیازی به خودروی شخصی پیدا نمی کنند
از دیگر موارد ممکن این است که با توجه به ظرفیت های شهر، برای ان سیستم حملو نقل طراحی کنند. در شهری چون اهواز، ساخت منوریل بسیار ساده تر از ساخت مترو خواهد بود. چرا که بلوارهای وسیع و طویل زیاد دارد. اما وقتی یک متر زمین را حفر کنی، همان گودال یک متری تبدیل به چاه می شود. زمینش بسیار آبخیز است. بنابراین حفاریهایی عمیق برای مترو بسیار پردردسر و پرهزینه است. و البته هنوز نمی دانم که چرا تمام شهرها را با یک چشم می نگرند. و ظرفیت های موجود بررسی نمی شود.
حتماً باید آلوده ترین شهر جهان هم باشیم. قبلاً در جایی خوانده بودم که ۳ نقطه در دنیا ، گرمترین نقاط جهان هستند. بیایانی در امریکا، صحرای بزرگ آفریقا و شرق بین االنهرین!!! و حالا این گرمترین نقطه جهان کافی نیست برایمان که باید همزمان ، آلوده ترین هم باشیم. حالا خوب است، دینمان را به اسلام ادا کرده ایم.
از دیگر مزیت ها اهواز، وجود کارون است. کارون تنها رودخانه کشور است که امکان کشتی رانی در ان وجود دارد. اما به برکت ۸ پلی که بر روی ان احداث شده، این امکان از بین رفته است. اما مدتی طرحی قرار بود اجرا شود و آن اتوبوس آبی بود. طرح خوبی به نظر می امد. چندین ایستگاه داشت و نقاط مهمی را بهم وصل میکرد. اما تنها یک اتوبوس ساخته شد. همان یک اتوبوس صرف کارهای تفریحی شد و بعد به تعطیلات نوروز اختصاص یافت و الان خدا میداند کجاست
شرکت صنایع فولاد، شرکت نورد لوله، نورد کاویان، لوله سازی، پروژهای حفاری و پروژه های نفتی در مناطق مسکونی، گسترش بی رویه شهر، افزایش جمعیت، خودروهای غیر استاندارد، شهرکت صنعی در دل شهر( روبروی زیتون کارمندی) این باد و خاک که غریبه است برایمان و جدید. به هر حال عوامل زیادی دست به دست هم داده اند.
و مهم
تر از همه اینکه مرکز استان یک شهر مرزی است و طبق ان قانون کزایی، قرار نیست طرح توسعه ای در ان اجرایی شود. بنابراین این مقاله بیهوده به نظر میرسد اگر امروز کاری نکنیم. اگر شما هم این مقاله را تا به اخر نخوانید. اگر ما هم بی تفاوت از کنارش بگذریم. پیشنهاد میکنیم، که چند خطی قلم برانید. برای وبلاگ نویسان اهوازی این یک وظیفه است.
ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش..
ابراز هم دردی می کنم .
چه کار قشنگی!!
من فکر نکنم بتونم هیچوقت همیچن کاری کنم
خوشبحالت
فرانک خودتی؟؟؟؟
کجایی دختـــــــــــــر؟؟ نمی گی یکی اینجا دلش تنگ میشه؟ نگران میشه؟؟ لااقل یه ایمیلی، وبلاگی چیزی از خودت میذاشتی، جوابت را میدادم.
خوش به سعادت … قبول باشه زیارت …زیارت ِ دل …
.
دلم اهواز میخواد …
۱٫ ما هم دلمان مشهد میخواد. میای جایمان را عوض کنیم؟؟
۲٫ آسایشگاه جانبازان مشهد که دومی نداره. برو عیادت.
۳٫ نکنه دلت هوای آلوده می خواد که هوس اهواز کردی؟؟
من بازم می گم
این کاریه که از دستشون بر می یاد
از دست ما چه کاری بر میاد؟
سلام …
اگه اهواز میبودین چه میگفتین …. چی میکشیم ما اینجاااااااا
آقای اسکندری، حواستان کجاست؟؟ من الان بیش از۲۲ ساله که در اهواز زندگی میکنم.
زندگی تلاش می خواهد انگیزه نه
به قول آقای قرائتی :
پیام دریافت شد .
چه قدر بغض داشت اون پستت. کی می تونه این قدر سنگ باشه که این جور وقتا گریه نکنه.
زینب اسلادات نمی دونی. یه جا دیگه میخواستم بشینم و رو زمین و زار زار گریه کنم اما نمیشد. همون جوری سر پا هی چادر را به خودم پیچیدم…
من نمی دونستم همچین اتوبوسی بوده!
یه قایق بزرگ زرد بود. چطور ندیدش؟؟
یه چند روزی آره بیا جاها عوض ؛ البته بعد از میلاد ِ امام رضا
.
دوست دارم برم ولی خب نرفتم تا حالا … روم نمیشه !
.
همه اش که آلودگی نیست ؛ دیدار هم هست … آخه میدونی منو یاد ِ سفرمون به جنوب میندازه … وقتی شب با بچه ها و رئیس کاروان رفتیم پل اهواز و …
و یاد ِ وقتی که فرودگاه اهواز پیاده شدیم و بعدش رفتیم به سمت ِ کربلا …
حیف که واقعاً نمیشه جامون رو عوض کنیم و گرنه پیشنهاد خوبی بود.
اما منم بادهای خنک و دلنشین و ناتمام اهواز را دوست دارد. البته نه در مواقعی که خیلی گرم اند.
سلام .خوبین ؟ عید اهواز بودم ولی چیزی ندیدم .
به منم سر بزن اگه وقت کردی
چی ندیدید؟؟ باد و خاک رو ؟ هوای پاکیزه رو ؟؟
میام. حتماً…
سلام دوکسی
بابا ماشالا اهوازیا وبلاگ زدن همشون هم خوب حرف میزنن یکی از دیوارهای ابی که شهر رو پر کرده میگه که شاکیه این دیوارا دارن از مهمان به صاحبخونه تبدیل میشن مگن یکه از شاهکار های سرقت های شهرمون میگه هر کی یه چیزی اخه تا کی به نوشتن میخواین اکتفا کنی؟ اخه تا کی فقط میخواین تو وبلاگا شاکی باشید چرا ما مثل مردم باقی شهرا نباشیم چرا تا گرد خاک تهران میره چند روز تعطیل رسمی میشه با اینکه نصف غلظت اهواز رو نداره اما اینجا نه تو این هوا باید بزنیم بیرون یعنی فقط شهرهای بالا مهم هستن؟ اخه تا کی قراره ما ها این همه سکوت کنیم مای که استانمون شهرمون اینقدر مهمه و یعنی باید بهش برسن