چند روز پیش تو گروه تلگرامیمون، دوستام درباره تصمیم جدید یه فرد سومی حرف زدن. خیلی برام جالب بود. براش آرزوی موفقیت کردم و تو دلم گفتم خوش به حالش که تونست این تصمیم رو بگیره وموفق شد.
سه چهار روز بعدش،خودم در آستانه همون تصمیم قرار گرفتم. از طرفی حس میکردم امام رضا حاجتروام کرده و بحران موجود قراره تموم بشه. و از طرفی حس میکردم با قانونجذب، جذبش کردم. از طرف دیگه اینکه هیچی قطعی نیست و ممکنه مثل دفعات قبل جور نشه و ممکنه در حد یه آرزو باقی بمونه تا همیشه. و همچنان امید و ترس و انتظار ادامه داره.
ان شاالله که بهترین ها برامون رقم بخوره
پ ن: یعنی متن انقدر گنگ نوشته شده که اگه یکی ندونه و بخونه،فکر میکنه مجردم، خواستگار دارم و تازه میخوام جواب مثبت بهش بدهم?