ای مهربان بانو!
دستان شوقم را به سویت دراز می کنم،
تا چشمان زائرم دمی آرام بگیرند.
صبح میلاد پر نورتان است و من،
سر مست آن شالها و چراغهای سبز ضریح و حرمتان هستم.
ای فداکار بانو!
این روزها مردم روی آرامش ندارند،
و سوی آسایش نمی دانند.
این روزها انگار همه دلتنگ اند و دلگیر،
دلتنگ ِ غیبت و دلگیر ز تنهایی؛
انگار قرار نیست این دلتنگی و دلگیری پایان پذیرد.
ای دخت قرآن!
ای که حرمت، نقطه طلاقی همه دردها و درمان هاست
و درگاهت، نقطه طلاقی همه عُسرها و یُسرهاست
و آستانت، نقطه طلاقی همه زخم ها و مرهم هاست
برایمان دعا کنید تا زخم هایمان التیام بگیرد و دردهایمان
رنگ شفا.
در این صبح میلادتان برایمان دعا کنید،
تا مردم میهن
اسلامی مان رنگ و بویی از او بگیرند و عجب رنگی است، رنگ خدا…
روز ملی دختران فرخنده باد
ای خدا
بازم خودت هوای ما رو داشته باش…