پارسال به همسری قول دادم که واسه امسال یه چیزی آماده کنم که به دوست و آشنا عیدی بده. خب سادات باید روز عید غدیر عیدی بدهند. (دقت کن: باید!). چند روز پیش یادم اومد که چه قولی داده بودم. و الوعده وفا.
یه مقدار زیادی از این مقواهای فابریونا داشتم. خیلی گشتم تا یه طرحی پیدا کنم که بشه با اون مقواها آماده اش کنم و در ضمن، هم خوشکل باشه و هم جینگول نباشه. یه جوری که واسه هر سنی مناسب باشه. مثلاً همسری بتونه به کوچیک و بزرگ، همون رو هدیه بده. بعد از جستجوی فراوان، طرحی که در بالا میبینید تصویب شد.
خولاصه… از تصویر شماره ۱ ایده گرفتم. شماره ۲ را چاپ کردیم و به عنوان الگو ازش استفاده کردم. و در طی دو روز همکاری من و همسری و پر کردن اوقات فراغتمان، این بسته ها آماده شدند (عکسهای شماره ۳،۴ و ۵). قراره با سکه ۱۰۰ تومانی (و یا شاید ولخرجی کردیم و ۲۰۰ تومانی) به اضافه یک عدد شکلات (از این خوشمزه ها) پُر بشن. فعلاً خالی هستند.