ماه: نوامبر 2011

اینایی
که تو خیابون راه میرن و حواسشون نیست. از مردم تنه میخوردن، ماشین ها براشون بوووووق میزنند و اینان حتی سر بالا نمی کنن ببینن چه خبره، خیلی تو زندگیشون مشکل دارن؟؟

خیلی یعنی چقدر؟؟

اثاث
کشی جزء مشاغل سخت محسوب نمیشه؟؟

آخه خیلی کاره سختیه!

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

برای آشپزخانۀ خونه جدیده، هود خریدیم. روی کارتنش عکس غذاهای  خیلی خوشکل (و مطمئناً خوشمزه ای) هست. (دقت کن: خیلی!)

یه سوال برام پیش اومده: هود در طعم غذا تاثیر دارد؟؟

آخه من همیشه فکر می‌کردم در بوی غذا تاثیر دارد!

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

دلش گرفته بود. از زمین و زمان. غصه در دلش آماج می‌زد. می‌گفت دوستم را دیدم که آرایش می‌کرد. می‌خواست سر کلاس نیاید (و بالاخره هم نیامد) رفت سر قرار. افه پسره را می‌امد. زانتیا دارد. ۲۵ سالش است. از زیر زبانش کشیده بود که از دوستانِ چتی اش است.

دلش گرفته بود. دوستش داشت غرق می‌شد. جوابی برایش نداشتم. مرهمی برای غصه‌هایش نداشتم. دوستش عبرت نگرفت از دفعه قبل که پسرعمویش او را دیده بود و … .

دلش گرفته بود از زمین و زمان.

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

اینایی که میان نظر میذارن، هر روز

همه پست ها رو میخونن (دقت کن: همه رو!)

دقیق ‌اند و پر حوصله.

ویژگی‌های مشترکی با شهدای گمنام دارن:

فداکار، بی اسم و نشون، در خط مقدم، دوست داشتنی (البته فقط دخترا)، اکتیو (active)، با محبت و ….

نمیدونم چرا جدیداً جمعیتتون انقدر رو به افزایشه. مامور آمار کجاست تا سرشماریتون کنه؟؟

من که نمی دونم کی هستین و چی هستین و از کجایید. اسم هاتون رو اینجا هم نمیارم ولی بدونید که حسابتون جداست. یه وقت نکنه برید و پشت سرتون رو نگاه نکنید. ناراحت میشم ازتون و پستهای رو که خوندید رو حلالتون نمیکنم. گفته باشم که بعداً عذر و بهونه نیارید. (بعداً؟؟)

پانوشت:

چند روزه به این ورژن خاص از خواننده های وبلاگم فکر میکنم.  بیشتر از همه رویا رو miss کردم اما وبلاگنویس بود. عالی می نوشت. دوستِ دوست داشتنی‌ ای بود. اما در یک حرکت آکروباتیک وبلاگش رو حذف کرد. الان دو ساله تو خماری حرکتش هستم!

نکنه بی هوا برید. ببین چند بار دارم میگما…

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…