ماه: ژانویه 2011

دستمال کاغذی به اشک گفت:
قطره قطره‌ات طلاست
یک کم از طلای خود حراج می‌کنی؟
عاشقم
با من ازدواج می‌کنی؟
اشک گفت:

ازدواج اشک و دستمالِ کاغذی!

تو چقدر ساده‌ای
خوش خیال کاغذی!
توی ازدواج ما
تو مچاله می‌شوی
چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی
پس برو و بی‌خیال باش
عاشقی کجاست!
تو فقط
دستمال باش!
دستمال کاغذی، دلش شکست
گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست
گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد
در تن سفید و نازکش دوید
خونِ درد
آخرش، دستمال کاغذی مچاله شد
مثل تکه‌ای زباله شد
او ولی شبیه دیگران نشد
چرک و زشت مثل این و آن نشد
رفت اگرچه توی سطل آشغال
پاک بود و عاشق و زلال
او
با تمام دستمال‌های کاغذی
فرق داشت
چون که در میان قلب خود
دانه‌های اشک کاشت.

عرفان نظرآهاری

پانوشت: پس قبلی هم جدیده. ولی آن هم عکس داره. بعید میدانم عکسهاش باز بشن.

ای خدا بازم خودت هوای ما را داشته باش…

 

دیدن همیشه خوب است

خواه دیدن آن زیبا یی ها باشد

خواه دیدن این زیبایی ها

 

شاید کلاسی که ما در آن درس می خوانیم از این هم ویران تر باشد

 

شاید پای پوشی که با آن می خواهیم در صراط مستقیم قدم بر داریم از این هم کهنه تر باشد

شاید آب گوارایی که می نوشیم از این هم کثیف تر باشد

شاید باری که بر دوشمان است از این هم سنگین تر باشد

شاید صفای کودکیمان را اینجا ، جا گذاشته ایم

شاید خانه آخرتمان از این بدتر است

 

شاید مردم نتوانند از پشت شیشه های غبار گرفته ی ماشین هایشان ، زیبایی و طراوت نوجوانیمان را ببینند

شاید آنچه در دنیا می جستیم از این هم بی ارزش تر بود

و شاید کودکی و پیریمان را اندوهی چنین فرا گرفته باشد

چشمها را باید شست

 

پانوشت:

امیدوارم این بار عکس ها باز بشن. اگه بازهم باز نشدن، بگید تا بازم براتون تعریفشون کنم

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش….

سر نوشت:

هر کاری که به ذهنم میرسید برای باز شدن عکسها انجام دادم. آخر کسی تونست ببینه عکسها رو؟ اگه تونست برای بقیه تعریف کنه!

پانوشت:

عکسها ۹ تا هستن. اگر  لود نشدند، رفرش کن.

اگر قالب مشکل داره با  IE  یا موزیلا بیا، حله. اگه بازم مشکل داشت، حتماً بگو.

ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…

امروز صبح هنوز خروسها نخونده بودن (ساعت ۷:۳۰، تو شهر ما خروسها چقدر دیر میخونن!) که مامان در حال انجام دشوارترین کار روی کره زمین یعنی بیدار کردن بنده از خواب ناز بود:
– فرانک… فرانک… پاشو مامان… نوبت دندانپزشکی داری…
(۵ دقیقه بعد)
– تو که هنوز بلند نشدی… نفر دومی… نویتت از دست میره بلند شو…
و سرانجام من بیدار شدم. دیدم مامان میخواد منو بدون صبحونه راهی کنه. راضی نشدم. واقعا که چه مامانی! همۀ مامانا از خداشونه بچه شون صبحونه بخوره، مامان من برعکس همه عالمه. همه رو برق می گیره مارو…  

۱٫رفتیم مطب
دندونم رو بوسیله یک عدد آمپول سر کج خوشکل سِر کرد و یه سری وسیله که نمی دونم چی بودن یه سری کار انجام داد و گفت بفرمایید.
-تموم شد؟؟؟
– بله خانم
***
۲٫منو ساده اندیش رو باش که فکر کردم مامان منو بی خیال میشه و میذاره برم به خوابیدنم در یک روز مثلا تعطیلم، بخوابم!
یه ظرف خریده بودیم که گوشه اش پریده بود. رفتیم عوضش کردیم.
۳٫ رفتم عکاسی سفارش تجدید چاپ عکسم رو دادم آخه واسه صدور کارت خبرنگاری! لازم دارم  .( بعله… ما اینیم دیگه…)
۴٫ رفتیم به عنوان جایزه مامان یه زنجیر طلا خرید برا خودش! چون الحق و الانصاف مامان خیلی باحالیه
۵٫ رفتیم بانک و یه مقداری پول واریز کردیم
۶٫ بعد از ظهر شادوماد و خانمش از مشهد بر میگردن. بنابراین سری هم به بازار روز زدیم و میوه و اینا خریدیم.
۷٫ به دلیل اینکه من از روی قصد قبلی موبایلم رو نیاورده بودم. بابا به مامان زنگید و گفت: کجایید؟ میخوام بیام دنبالتون. و آمدن بابا چیزی حدود ۳۰۰ سال نوری طول کشید. اون خستگی زیاد و این انتظار جمع شدن باهم و من که دکتر صورتم رو پیاده کرده بود. یه خرده با مامان صحبت کردم (شما بخوانید غُر زدم!) خلاصه بابا آمد. اما چرا ماشین این قیافه ای شده؟؟؟!!!
–  ههه… بابایی، کی دهن مهن ماشین رو پیاده کرده؟؟
– خودم… فکر کردی چرا دیر آمدم؟زدم به یه پرایده که نتیجه اش این بود که از لحاظ مالی هم پیاده شدم تا راننده پراید بی خیال ماشد!!!
۸٫ سرانجام آمدیم خونه. ناهار لاموجود. الان ناهار در حال پختیدن است و من سخت مشغول تایپیدن!!!