همیشه دوست داشتم جزء اون دسته از انسان ها باشم که وقتی صاحب نعمتی هستند، اون نعمت به چشمشان بیاد و شکرگذار باشند.
اما متأسفانه جز این دسته نیستم. خیلی اوقات اصلا احساس نمی کنم نعمت خاصی دارم. تا اینکه اونو از دست بدهم، تازه می فهمم که ای داد بی داد، چقدر ناسپاس بودم. البته باز لطف خدا شامل حالم شد و اغلب اون نعمت رو از دست نمیدم، بلکه برای مدت کوتاهی از دسترسم خارج میشه.
مثلا یکی از این نعمت ها، آرامش در خانه است. هر کسی تو خونه ی خودش راحت تره. و این یه نعمت خیلی بزرگه، مثلا اگه تو شرایطی قرار بگیریم که خونه نداشته باشیم یا خانمون یه طوری باشه که نتونیم توش زندگی کنیم، خیلی بهمون سخت میگذره.
الان مردم کشورهای زیادی، مخصوصا کشورهای مسلمان، همین مشکل رو دارن. یمن، سوریه، عراق، پاکستان، افغانستان و … . کسانیکه تو خونه شون آرامش ندارن و یا اینکه خونه ندارن.
پانوشت: اللهم اصلح امور کل مسلمین
⇜ای خدا بازم خودت هوای ما رو داشته باش…