تا مادر نشوی قدر مادر ندانی!

image
پاره تنم...

مادری یه حس خیلی خاصه. محبتش از اون نوعی نیست که هر دقیقه به بچت بگی:خیلی دوست دارم. نه! نوعش اینطوره که شخصیتت عوض میشه. تبدیل میشی به یه آدم از خود گذشته و فداکار. یه فرزند هیچ وقت متوجه نمیشه و درک درستی و واقعی از عمق محبت مادرش پیدا نمی کنه, مگر اینکه خودش تجربه کنه. کسی رو دیدم که به مادرش می گفت:انقدر که من بچم رو دوست دارم, تو هم منو دوست داری؟ مادرش لبخند زد. دختر گفت:اگر واقعا منو انقدر دوست داری, من خیلی نامردم که ازدواج کردم و رفتم به شهر دور.

هیچ وقت نمی تونیم زحمت هاشونو جبران کنیم. خودشونم اینو می دونن. ولی اگه بتونیم رضایت پدر مادرمون رو جلب کنیم, ان شاالله عاقبت بخیر می شیم.

3 دیدگاه برای «تا مادر نشوی قدر مادر ندانی!»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.